ROD. "TRAMWAJARZ I " w Łodzi ul.Gen.Leopolda.Okulickiego 13

Osiąga rozmiary 25/50 cm. 

Liście dosyć duże 13/10 cm okrągło-sercowata z lekko wywiniętymi do góry brzegami. Kolor liści ma taką jak Halcyon, wysoką pozycję na skali niebieskości host.  Kwiaty lawendowe. Stanowisko półcieniste do cienia.

Rozmiar: [VL] - (70-90) / (90-120) cm.

Olbrzymia funkia o bardzo niebieskich, mocno pomarszczonych liściach. Doskonale się czuje posadzona w dość głębokim cieniu.

Hosta odporna na ataki ślimaków!

dorasta do 80 cm

Duża, architektoniczna funkia o pionowym pokroju. Fantastyczna do parków i do takich zakątków w ogrodzie, gdzie w cieniu brakuje faktury jaką daje duża masa liści. Kolor liści zmienia się od zielononiebieskiego do zdecydowanie ciemnozielonego. U starszych osobników liście grube, mięsiste, dość mocno unerwione, sprawiające wrażenie pomarszczonych, pogniecionych. 

Bylina o efektownych, dużych liściach. Oryginalna, chociaż rzadko uprawiana odmiana. Kępy duże i silne, osiągają do 45-50 cm wysokości i nieco większą średnicę. Liście duże, jasnozielone z wąskim, kremowobiałym obrzeżeniem, o długim wierzchołku, bardzo wyraźnie unerwione, jakby pofałdowane wzdłuż nerwów. Kwiaty bladofioletowe, lejkowate, zebrane w długie kwiatostany wyrastające ponad kępę liści. Kwitnie na przełomie lipca i sierpnia. Wymaga gleby żyznej, próchnicznej, stale wilgotnej. Może rosnąć w półcieniu, najlepiej w rozproszonym przez drzewa świetle lub na słońcu, jeżeli gleba jest odpowiednio wilgotna. Odmiana dość odporna na ślimaki, a raczej można powiedzieć, że ślimaki preferują w pierwszej kolejności inne odmiany. Nadaje się na rabaty, nad wodę i do okrywania większych powierzchni. Do sadzenia pojedynczo lub w niewielkich grupach

rozmiar35-45cm wysokości i ok. 70 cm szerokości

 Wyselekcjonowana i zarejestrowana w 1999r. przez J. Kulpa. Liść mocny, duży 22/15 cm ciemnozielony z wąskim początkowo kremowym, później białym środkiem. Kwiaty prawie białe. Stanowisko półcień. Jedna z ładniejszych host o białym centrum.

Odmiana mylona od lat w sprzedaży z Northern Halo i Northern 
Exposure, z powodu niewielkich różnic. 
Imponująca, szeroko rozłożysta.

Środek liścia ciemny, zielono szmaragdowy. Margines biały, wiosną 
kremowy szer. do 7cm.

Struktura liścia nieco chropowata, lekko karbowana. Piękne kontrasty.Kwitnie pod koniec lipca-kwiat biały

rozmiar-30-35 cm 

Rozmnażanie:

Funkie są roślinami długowiecznymi i mogą przez wiele lat rosnąć w jednym miejscu, pod warunkiem że przy sadzeniu przewidzimy dla nich odpowiednią ilość miejsca. łatwo też samodzielnie je rozmnożyć, w przydomowych ogrodach najczęściej rozmnaża się je wegetatywnie czyli przez podział. Metoda ta jest prosta, skuteczna i pozwala zachować charakterystyczne cechy danej odmiany. Hosty najlepiej dzielić wczesną wiosną, tuż po tym jak pierwsze pędy wyjdą z ziemi (najczęściej druga połowa kwietnia). Najlepiej wykopać całą roślinę  za pomocą wideł amerykańskich lub szpadla i podzielić ją na mniejsze części  bardzo ostrym nożem. Staramy się to robić tak, by nie uszkodzić młodych pędów. Zdrowa sadzonka powinna mieć dobrze rozrośniętą bryłę korzeniowa i co najmniej 3 mocne pędy.  Miejsce na nowe rośliny powinno być starannie przygotowane, wolne od chwastów i  zasilone kompostem. Podzielone fragmenty  sadzimy  bezpośrednio na przeznaczonym dla nich miejscu lub do donic, podlewamy i ściółkujemy. Jeśli chcemy uzyskać własne odmiany możemy próbować siewu z nasion. W produkcji przemysłowej coraz częściej przy rozmnażaniu funkii stosuje się metodę in vitro.

 Hosty do niedawna były uważane za rośliny bardzo odporne na choroby. Okazało się jednak, że są atakowane przez wirusy. Znanych jest 10 wirusów host. Najbardziej rozpowszechniony i najgroźniejszy jest wirus HVX (Hosta Virus X). Objawami tej choroby są: zacieki, nacieki, przebarwienia, zapadnięcia i wgłębienia na liściach oraz plamki i cętki. Wirus wyniszcza rośliny. Jeśli nie będziemy usuwać chorych kęp, to może się zdarzyć, że opanuje on całe kolekcje funkii, doprowadzając do ich wyginięcia. Aby uniknąć zakażenia, warto pamiętać o kilku ważnych zasadach. Po pierwsze, kupować rośliny jedynie w sprawdzonych centrach ogrodniczych. Po drugie, właściwe przeprowadzać różne zabiegi pielęgnacyjne. Do zarażenia wirusem zdrowej rośliny może bowiem dojść np. w czasie obcinania przekwitłych kwiatostanów lub zażółconych liści, jeśli do tego celu użyjemy sekatora, którym wcześniej przycinaliśmy chore funkie. Po trzecie, po zauważeniu objawów choroby natychmiast usunąć i spalić całą roślinę.

Kwiecień.

Nad powierzchnią ziemi pokazują się pierwsze kiełki. Jest to najlepszy miesiąc na podział host. Jeśli w poprzednim sezonie zauważyliśmy, że liście są coraz drobniejsze i jaśniejsze, a kłącze zbyt gęste, to najwyższy czas na odmłodzenie rośliny. Zabieg ten należy przeprowadzić przed rozwojem liści. W tym celu trzeba delikatnie wykopać całą roślinę, podzielić ostrym nożem na kilka części, wsadzić do ziemi i obficie podlać. Podłoże oraz pojawiające się liście można spryskać środkiem grzybobójczym, ponieważ w tym czasie rozwijają się choroby grzybowe. Wokół rozwijających się kiełków należy spulchnić ziemię i wysiać pierwszą dawkę nawozu mineralnego w ilości uzależnionej od wielkości rośliny (1–2 łyżeczki na roślinę). Przez cały okres wegetacji należy zbierać ślimaki, dla których funkie, szczególnie te o miękkich liściach, są prawdziwym rarytasem.

Maj.

Usuwamy starzejące się, żółknące liście. Odchwaszczamy glebę wokół rośliny. Usuwamy pędy kwiatowe pojawiające się u młodych roślin, dzięki czemu roślina będzie bujniej się rozrastała.

Czerwiec.

Podajemy drugą, mniejszą dawkę nawozu (1–1,5 łyżeczki na roślinę). Po pojawieniu się szkodników: wciornastków, przędziorków należy zastosować środek owadobójczy. Odchwaszczamy i spulchniamy glebę. Usuwamy przekwitające pędy kwiatostanowe. Jeśli jest sucho, to podlewamy

Lipiec–sierpień.

Stosujemy zabiegi pielęgnacyjne, które przeprowadzaliśmy w czerwcu. Jeśli lato jest suche, to podlewamy. Wrzesień–październik. Po pierwszych przymrozkach liście host, które uległy zważeniu należy systematycznie usuwać. Mogą się one bowiem stać siedliskiem zarodników grzybów chorobotwórczych.

Listopad–grudzień.

W bezśnieżne, mroźne zimy należy zabezpieczyć hosty suchymi liśćmi lub torfem